ترجمه فارسی مقاله: Dark matter as a vector field: an action principle for the Einstein cluster

ماده تاریک به عنوان یک میدان برداری: یک اصل فعال برای خوشه انیشتین

مقاله مربوط به سال 20 25 میلادی است و متن انگلیسی آن به صورت pdf 3 صفحه می باشد و ترجمه شده آن به صورت word  و  pdf 9 صفحه است

نمونه متن فارسی:

اگرچه شواهد فراوانی از وجود ماده تاریک – از منحنی‌های چرخش کهکشانی و عدسی‌های گرانشی گرفته تا پس‌زمینه مایکروویو کیهانی و ساختار در مقیاس بزرگ – حمایت می‌کند – ماهیت بنیادی آن همچنان مبهم است. مجموعه وسیعی از کاندیدهای ماده تاریک پیشنهاد شده است که از میدان های بنیادی جدید تا سیاهچاله های اولیه را شامل می شود [1-6]. با این حال، با وجود جستجوهای گسترده برای نامزدهای خاص، هیچ نامزد قانع‌کننده‌ای یافت نشد [7-12].

خوشه انیشتین [13] مدلی است که مجموعه بزرگی از ذرات غیر برهمکنشی را توصیف می کند که در امتداد ژئودزیک های دایره ای تحت میدان گرانشی جمعی خود حرکت می کنند. سیستم حاصل از نظر کروی متقارن و از نظر گریز از مرکز پایدار است، با نیروی گریز از مرکز به بیرون بر روی هر ذره که توسط کشش گرانش به داخل متعادل می شود. خوشه های اینشتین به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته اند [14-23]، و به عنوان مدل هایی برای ماده تاریک پیشنهاد شده اند، زیرا می توانند منحنی های چرخش کهکشانی را بازتولید کنند [24-28]. همچنین، خوشه‌های اینشتین اخیراً به عنوان چارچوبی برای مدل‌سازی سیاه‌چاله‌های تعبیه‌شده در هاله‌های ماده تاریک توجه قابل توجهی را به خود جلب کرده‌اند [25، 29-44].

نمونه متن انگلیسی:

Although abundant evidence supports the existence of dark matter – from galactic rotation curves and gravitational lensing to the cosmic microwave background andlarge-scale structure – its fundamental nature remains elusive. A vast array of dark matter candidates has been proposed, ranging from new fundamental fields to primordial black holes [1–6]. Yet, despite extensive searches for specific candidates, no compelling candidate has been found [7–12].

The Einstein cluster [13] is a model that describes a large collection of noninteracting particles moving along circular geodesics under their collective gravita- tional field. The resulting system is spherically symmet ric and centrifugally stable, with the outward centrifugal force on each particle balanced by the inward pull of gravity. Einstein clusters have been extensively studied [14–23], and proposed as models for dark matter, as they can reproduce galactic rotation curves [24–28]. Also, Einstein clusters have recently garnered significant attention as a framework for modelling black holes embedded within dark matter halos [25, 29–44].

بخشی از منابع:

[1] M. Cirelli, A. Strumia, and J. Zupan, DarkMatter (2024),

arXiv:2406.01705 [hep-ph].

[2] A. Arbey and F. Mahmoudi, Prog. Part. Nucl. Phys. 119,

103865 (2021), arXiv:2104.11488 [hep-ph].

[3] E. Oks, New Astron. Rev. 93, 101632 (2021),

arXiv:2111.00363 [astro-ph.CO].

[4] B. Carr, F. Kuhnel, and M. Sandstad, Phys. Rev. D 94,

083504 (2016), arXiv:1607.06077 [astro-ph.CO].

[5] A. M. Green, Nucl. Phys. B 1003, 116494 (2024),

arXiv:2402.15211 [astro-ph.CO].