مقاله ساماندهی شبکه دسترسی های بافت آسیب پذیر با رویکرد تاب آوری نمونه موردی(منطقه 8 تهران)

زلزله به علت غیر قابل پیش بینی بودن ، اتفاق افتادن در زمانی سریع و تلفات بالای جانی و مالی و اختلال در توسعه یک شهر یا منطقه از مهم ترین بلایای طبیعی به شمار می رود. از این رو برنامه ریزان برای کاهش آثار سوء زلزله از دیدگاه های مختلف اقتصادی، اجتماعی ، مدیریتی و کالبدی به مسأله نگریسته اند اما نکته ای که حائز اهمیت است آن است در نهایت همه این مسائل در کالبد بروز می کنند و مسائل کالبدي اهمیتی دوچندان می یابند . شهر تهران نیز به علت احتمال بالای خطر پذیری به علت وجود سه گسل اصلی مشا ، ری و شمال تهران و تعداد زیادی ریز گسل ها خطر پذیری بالایی در برابر زلزله دارد از طرف دیگر به علت ساخت و سازهای متعددی که اصول ساختمانی را رعایت نکرده اند بافت شهری دارای آسیب پذیری بالایی نیز می باشد . بر این مبنا اهداف این پژوهش در چند دسته تبیین می شود از جمله : تاكيد بر جايگاه و اهميت تاب آوري در علوم مختلف – اصلاح هندسی معابر و اصلاح شبکه دسترسی – کاهش آسيب پذيري در بافت فرسوده – ارايه راهكارهايي در ارتقاي تاب آوري و سازگاري در جهت كاهش اثرات سوانح طبيعي (زلزله) .متناسب با ويژگي هاي كلانشهر تهران مي توان در دوره هاي قبل ، حين و بعد از بروز بحران مورد بررسی قرار داد . بدین منظور با جمع آوری اطلاعات از طریق برداشت میدانی و مصاحبه با شهروندان منطقه 8 تهران وضع موجود منطقه مورد بررسی قرار گرفت . در این تحقیق از روش تحقیق تحلیلی – کاربردی استفاده شده است که با توجه به چشم انداز و مشکلات منطقه 8 به ارائه راه حل های قابل اجرا در جهت ارتقای تاب آوری شبکه دسترسی های منطقه 8 تهران بپردازد .

15 صفحه در قالب ورد و پی دی اف